อย่าทำให้เสียชื่อชาวนา อย่าทำให้เสียชื่อกูนะ

Last updated: 29 ก.ย. 2566  |  2224 จำนวนผู้เข้าชม  | 

อย่าทำให้เสียชื่อชาวนา อย่าทำให้เสียชื่อกูนะ

10 ปีที่แล้ว ที่เราตัดสินใจกลับมาทำนาเอง
เพราะการส่งเงินกลับมาบ้านเพื่อเป็นค่ารถไถ รถเกี่ยว
ค่าปุ๋ยเคมี ค่าแรงงานคนทำนา ทุกปี


ปีละ 3-4 หมื่นบาท(เป็นอย่างน้อย)
กับที่นาเพียง 10 ไร่


แต่ผลผลิตที่ได้นอกจากแบ่งไว้กิน
ต่อปีขายได้เพียง 2-3 หมื่น บาท


เรามองว่า "มันไม่ถูกต้อง"
ทำให้ต้องลงมือหาคำตอบกันเอาเอง
ว่าเป็นเพราะอะไร
การทำนา ถึงไม่มีกำไรเลย


ปีแรกขนข้าวไปขาย
โดนกดราคา เหลือ กก ละ 8 บาท
จากราคารับซื้อ 12 บาท


ญาติพี่น้องก็ดูถูกว่าได้เรียนสูง ทำงานดี
แต่ต้องกลับมาทำนา คงไปไม่รอดแน่ ๆ


มีแต่คุณยาย ที่คอยให้คำแนะนำ
ให้กำลังใจ และสร้างแรงบันดาลใจให้ตลอดว่า


สมัยตายาย ทำนา ทำไร่
ปลูกข้าว ปลูกมัน ปลูกอ้อยขาย
ยังสามารถส่งป้า แม่ น้า ได้เรียน
จนได้รับราชการกันทุกคน


แต่ท่านก็ย้ำว่า"มันลำบาก"


เราเองก็พยายามชี้ให้เห็นเทคโนโลยีต่าง ๆ
ที่สามารถนำเข้ามาช่วยผ่อนงานผ่อนแรง
ไปพร้อม ๆ กับการนำความรู้สมัยใหม่
ที่เอามาใช้ได้จริง


คุณยายก็ยังยืนยันว่า


"อยากให้ทำไว้แค่กินก็พอ
ถ้าจะทำขาย ทำข้าวให้ดี
อย่าทำให้เสียชื่อกูนะ
กูทำนามา 60-70 ปีแล้ว"
-ยายสุนทร์ แก้วโพนงาม

Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้